مقایسه تغییرات فشار داخل چشم، حین القای بی هوشی با دو روش القای با میدازولام و پروپوفول در اعمال جراحی چشم

نویسندگان

دکتر ولی الله حسنی

v.hasani (m.d) دکتر میر منصور میر صمدی

m.m.mirsamadi (m.d) دکتر الهام هاشمی نژاد

e.hasheminezhad (md) دانشگاه علوم پزشکی ایران ، مجتمع خدمات درمانی ، اموزشی و پژوهشی حضرت رسول اکرم (ص)

چکیده

کاهش فشار داخل چشم و ممانعت از افزایش آن حین القاء بی هوشی، انجام لارنگوسکوپی و لوله گذاری داخل نای و پس از آن، در طی انجام اعمال جراحی داخل چشم، تاثیر به سزایی در میزان موفقیت عمل جراحی دارد. در مطالعه حاضر، دو داروی میدازولام و پروپوفول از حیث ایجاد شرایط مناسب حین القاء، لارنگوسکوپی و لوله گذاری داخل نای مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند. هدف این بررسی، معرفی دارویی است که بتواند به نحو مؤثرتری فشار داخل چشم را کاهش داده و از افزایش آن به دنبال لارنگوسکوپی و لوله گذاری داخل نای ممانعت به عمل آورد. بنابراین، تعداد 100 بیمار با روش نمونه گیری آسان انتخاب، و به دو گروه تقسیم شدند. گروه یک، 0.2 میلی گرم میدازولام به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن، 0.2 میگروگرم سوفنتانیل به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن و 0.5 میلی گرم آتراکوریوم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن، گروه دو، 2.5 میلی گرم پروپوفول به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، 0.2 میکروگرم سوفنتانیل به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن و 0.5 میلی گرم آتراکوریوم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن دریافت نمودند. فشار داخل چشم توسط تونومتر شیوتز قبل و بعد از القاء بی هوشی و نیز بالافاصله پس از لوله گذاری داخل نای اندازه گیری شد. در هر دو گروه بدنبال القاء بی هوشی، فشار داخل چشم نسبت به فشار پایه کاهش یافت (p<.0001) لارنگوسکوپی و لوله گذاری داخل نای باعث افزایش فشار داخل چشم در گروه یک شد، هر چند این افزایش فاقد ارزش آماری بود و از فشار پایه بیشتر نشد. در گروه دو، فشار داخل چشم در پاسخ به لارنگوسکوپی و لوله گذاری داخل نای افزایش نیافت (p<0.0001) ما به این نتیجه رسیدیم پروپوفول در مقایسه با میدازولام به نحو موثرتری از افزایش فشار داخل چشم به دنبال لارنگوسکوپی و لوله گذاری داخل نای پیشگیری می کند.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

مقایسه آپگار نوزادان در دو روش القای بی هوشی عمومی با تیوپنتال و پروپوفل در سزارین

چکیده زمینه : یکی ازعوامل تعیین کننده آپگار نوزاد، نوع دارویی است که برای القای بی هوشی مادر هنگام سزارین استفاده می شود. هدف : این مطالعه به منظور مقایسه اثر پروپوفل و نسدونال بر روی آپگار نوزادان هنگام سزارین انجام شد. مواد و روش‌ها : در این کارآزمایی بالینی آینده نگر یک سوکور، تعداد60 بیمار که برای انجام عمل سزارین به بیمارستان کوثر قزوین مراجعه کرده بودند به طور تصادفی به دو گروه 30 نفری ...

متن کامل

مقایسه آپگار نوزادان در دو روش القای بی هوشی عمومی با تیوپنتال و پروپوفل در سزارین

چکیده زمینه : یکی ازعوامل تعیین کننده آپگار نوزاد، نوع دارویی است که برای القای بی هوشی مادر هنگام سزارین استفاده می شود. هدف : این مطالعه به منظور مقایسه اثر پروپوفل و نسدونال بر روی آپگار نوزادان هنگام سزارین انجام شد. مواد و روش ها : در این کارآزمایی بالینی آینده نگر یک سوکور، تعداد60 بیمار که برای انجام عمل سزارین به بیمارستان کوثر قزوین مراجعه کرده بودند به طور تصادفی به دو گروه 30 نفری تق...

متن کامل

مقایسه اثر توالی تجویز پروپوفول و رمی فنتانیل بر تغییرات همودینامیک حین القای بیهوشی

  زمینه و هدف: یکی از روش های لوله گذاری بدون استفاده از شل کننده، استفاده از پروپوفول و رمی فنتانیل می باشد. روش معمول تجویز رمی فنتانیل و بعد پروپوفول است که گاهی موجب ایجاد نوسان های شدید همودینامیک می شود. هدف از این مطالعه تجویز پروپوفول و بعد رمی فنتانیل جهت بررسی اثر بخشی توالی تجویز داروها در کاهش عوارض فوق می باشد.   روش کار: 40 بیمار با کلاس I و II ASA ( American Society of Anaesthesi...

متن کامل

مقایسه تأثیر وضعیت طاق باز و دمر بر وضعیت تنفسی نوزادان نارس مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد تحت درمان با پروتکل Insure

کچ ی هد پ ی ش مز ی هن ه و فد : ساسا د مردنس رد نامرد ي سفنت سرتس ي ظنت نادازون داح ي سکا لدابت م ي و نژ د ي سکا ي د هدوب نبرک تسا طسوت هک کبس اـه ي ناـمرد ي فلتخم ي هلمجزا لکتورپ INSURE ماجنا م ي دوش ا اذل . ي هعلاطم ن فدهاب اقم ي هس عضو ي ت اه ي ندب ي عضو رب رمد و زاب قاط ي سفنت ت ي هـب لاتـبم سراـن نادازون ردنس د م ي سفنت سرتس ي لکتورپ اب نامرد تحت داح INSURE ماجنا درگ ...

متن کامل

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی گرگان

جلد ۳، شماره ۱، صفحات ۱۱-۱۶

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023